Blogopmaak
Lente, een nieuw begin,
maar ook een moment van terugkijken…
De lente staat vaak voor een nieuw begin. Maar soms betekent een nieuw begin ook iets afsluiten. Een hoofdstuk afronden en dat is niet altijd makkelijk.
Veel ouders bewaren jarenlang de kleertjes van hun kindje. De kleine rompertjes, de stoere T-shirtjes, de schattige jurkjes en de eerste pyjamaatjes, ze dragen herinneringen, aan lachen, spelen, groeien, maar ook aan de kleine mijlpalen die zo speciaal zijn. Die eerste stapjes in dat ene broekje, de knuffelmomentjes in dat zachte vestje, de vlekjes van een verjaardagstaart op dat favoriete jurkje. De doos met de kleine babykleertjes bleef lang onaangeroerd, diep in een kast.
En dan komt dat moeilijke besluit, wat doe je ermee? Je kunt ze niet zomaar wegdoen, maar de ruimte is beperkt. De hoop dat er ooit nog een tweede kindje komt lijkt vervaagd. Het verdriet is stil, maar het is er. Er is een vorm van rouw die je misschien niet had verwacht, het afscheid van de kindertijd, van de dromen van een groter gezin, van de kleertjes die voor jullie zoveel betekenis hebben.
Toch is er een manier om die herinneringen tastbaar te houden, om de liefde die in deze kleertjes zit om te zetten in iets blijvends. Het verwerken van die kleertjes in een unieke herinneringsdeken is een prachtige manier om de band van de kindertijd te bewaren, zelfs als de tijd door is gegaan.
Met liefde gemaakt, met herinneringen verweven…..
Het belevingskussen is een unieke manier om dierbare herinneringen levend te houden en te delen, met respect voor het verleden en de persoon die het ooit was.
De deken die ik voor haar maakte, bevatte 25 harten van stof, elk met een foto van een medewerker van dagbesteding en logeerhuis ‘de Naobere’.
Eén ding wisten zij allebei zeker: “gas geven tot het einde, wij laten ons niet kisten”.
Het ‘biezondere’ klavertje vier werd op één van de vlaggetjes van de vlaggenlijn geborduurd
Een uitvaart, afscheid, vroeger en nu, een wereld van verschil. Steeds vaker denk ik, “als ik de tijd kon terugdraaien dan zou ik mijn moeder ook zo’n warm afscheid geven, met alle aandacht en liefde.”
Met de foto van de zoon op mijn werktafel, begon ik aan mijn opdracht, om te proberen alle wensen creatief te vertalen naar een warme herinneringsdeken.
Wat wil jij met de kleren die hij of zij zo graag droeg? Als de tijd er klaar voor is dan maak ik graag een tastbare herinnering voor jou.
Een kind kan te maken krijgen met verlies van iemand waar ze veel van houden. Mocht je graag op de knuffel een naam willen dan kan dat, zelfs een afdruk van een foto hoort tot de mogelijkheden.
Voor het eerst kreeg ik de kleren met de post. De herinneringsdeken, vol verhalen en herinneringen zal haar zeker warmte en troost geven.
Een verlieservaring is een ingrijpende gebeurtenis en voor iedereen anders. Tijdens de workshop worden veel herinneringen gedeeld met een lach en een traan.