Blogopmaak

Een uitvaart, afscheid nemen,

vroeger en nu,

een wereld van verschil….

Naarmate ik ouder word, denk ik steeds vaker terug aan hoe het was….
Aan vroeger, toen mijn moeder nog leefde. Misschien komt dit omdat mijn schoonmoeder, in december vorig jaar is overleden. Ik mis de tastbare herinneringen aan vroeger in de vorm van foto’s, maar de mooiste herinneringen aan mijn moeder draag ik in mijn hart 💖

Als ik aan mijn moeder denk, dan denk ik aan vroeger, aan het grote gezin waarin ik opgroeide. Mijn moeder, zorgde voor anderen en zette zichzelf op de achtergrond. Ze droeg een groot stil verdriet met zich mee, na het onverwachte overlijden van mijn broer. Een stil verdriet in haar… en de onmacht om dit met elkaar te delen.

Na een lang ziekbed kwam het overlijden van mijn moeder als een verlossing. Afscheid nemen ging in die tijd, ruim dertig jaar geleden, volgens een vast protocol. Elke uitvaart begon met een Heilige Mis en daarna volgde er een koffietafel.

Vervolgens ging men al gauw weer over tot de orde van de dag.

Wat was het onpersoonlijk….

uitvaart afscheid overlijden vroeger persoonlijk

Hoe anders is het nu, alle wensen zijn bespreekbaar. Zo ook bij mijn schoonmoeder. Haar leven was voltooid en op 95-jarige leeftijd overleed zij, in het bijzijn van haar kinderen. Zij besprak en regelde zelf haar uitvaartwensen met de kinderen en nam bewust afscheid van haar hele familie. Het laatste half jaar van haar leven, werd zij liefdevol verzorgd in Hof te Berkel te Horst.

Haar drie zonen maakten de uitvaartkist voor hun moeder van schrootjes uit het huis waar ze ruim zestig jaar had gewoond.

De familie regelde samen met uitvaartverzorging ‘Yvonne Vos’ een persoonlijk afscheid. Veel mooie herinneringen werden tijdens de uitvaartdienst opgehaald door kinderen, klein- en achterkleinkinderen. Een hart van rozen in haar lievelingskleuren roze en paars, was de persoonlijke noot op de uitvaartkist. Gedurende haar laatste dagen werd ook het Avé Maria voor haar gezongen, hier genoot zij zichtbaar van. Dit mooie lievelingslied van haar, werd tijdens de uitvaart voor haar gezongen door haar zoon, dochter en schoonzoon. De vele foto’s die getoond werden tijdens het afscheid gaven een mooie inkijk van haar leven.

Het was een mooi, warm en persoonlijk afscheid van een lieve moeder en oma.
Na afloop was er koffie met vlaai voor ieder die haar lief was. Ook hier werden weer veel warme herinneringen opgehaald. De dag sloten we af met een etentje voor de naaste familie. De kinderen, klein- en achterkleinkinderen kregen een hartje, gemaakt van haar lievelingsjasjes met haar naam erop geborduurd, Ôs Moe en Oma Jans ❤️

Enkele weken later heb ik in mijn atelier een herinneringsdeken en een kussen gemaakt van haar kleren. Een tastbare herinnering aan mijn lieve schoonmoeder maar de mooiste herinneringen bewaar ik in mijn hart 💖